Marian jest budowlańcem, zna się na swojej robocie. Wybudował wielu osobom solidne domy, ma też zaufaną ekipę budowlaną. Jest cenionym fachowcem a jego firma budowlana prosperuje coraz lepiej.
Marian lubi też solidnie popić. W sumie nic w tym złego, tylko że Marian lubił popić w ciągu dnia przy robocie. Po skończonej szychcie odwoził chłopaków z placu budowy… i właśnie wtedy jego życie uległo zmianie.
Los chciał, a Marian mu pomógł, że odwożąc pracowników z placu budowy miał wypadek. Śmiertelny, to znaczy Marian przeżył, ale jeden z jego pracowników już niestety nie.
WYPADEK ZE SKUTKIEM ŚMIERTELNYM – DO 12 LAT ZA KRATAMI
Z dnia na dzień Marian trafił za kraty. Jego firma siłą rozpędu jeszcze funkcjonowała, ale jak długo…?
Marian jest rzutkim przedsiębiorcą, pomyślał więc „po co mam siedzieć bezczynnie , będę pracować”. Marian chciał zatem poznać jakie zasady rządzą pracą w warunkach izolacji w więzieniu.
Co do zasady zarówno aresztowany , jak i osadzony (odbywający karę po wyroku) mogą pracować. Nie jest jednak tajemnicą, że aresztowani rzadziej uzyskają taką możliwość niż skazani. Jest tak dlatego, że przy areszcie priorytetem jest zapewnienie przez służbę więzienną, aby aresztowany nie miał kontaktu ze światem zewnętrzny. Aby nie próbował utrudniać postępowania wpływając na zeznania świadków, innych podejrzanych czy, aby nie próbował uniknąć odpowiedzialności karnej ukrywając się.
Co więcej zgodę na pracę przez aresztowanego musi wyrazić dyrektor zakładu karnego/aresztu śledczego. Z reguły urzędnicy wyższego szczebla nie chcą na siebie brać takiej odpowiedzialności. Kto zostałby odwołany, gdyby aresztant uciekł? No właśnie.
PRACA ZA KRATAMI i POZA KRATAMI
Skazanemu zapewnia się w miarę możliwości świadczenie pracy. Praca taka odbywa się w oparciu o umowę o pracę, umowę zlecenia, umowę o prace nakładczą, umowę o dzieło lub jakąkolwiek inną.
Jak już wspomniałem o zatrudnieniu decyduje dyrektor zakładu karnego. On też określa warunki pracy skazanego lub aresztowanego. W każdym czasie dyrektor zakładu karnego może zdecydować o cofnięciu zgody na zatrudnienie osadzonego lub aresztowanego. W tym względzie powołać się może na względy bezpieczeństwa funkcjonowania jednostki penitencjarnej. Pretekst.
Przy kierowaniu do pracy uwzględnia się w miarę możliwości zawód, wykształcenie, zainteresowania i potrzeby osobiste skazanego. Jeżeli skazanego zatrudnia się na podstawie skierowania do pracy, zatrudnienie przy pracach szkodliwych dla zdrowia wymaga jego pisemnej zgody.
Do pracy osadzeni są kierowani zarówno wewnątrz jednostki penitencjarnej , jak też poza jej murami.
KTO MA PIERWSZEŃSTWO ZATRUDNIENIA
Pracę zapewnia się przede wszystkim skazanym zobowiązanym do świadczeń alimentacyjnych, a także mającym szczególnie trudną sytuację materialną, osobistą lub rodzinną.
KTO NIE BĘDZIE PRACOWAŁ POZA MURAMI WIĘZIENIA
Skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności odbywający karę w zakładzie karnym typu zamkniętego może wykonywać pracę wyłącznie na terenie zakładu karnego.
WYNAGRODZENIE ZA PRACĘ
Praca skazanego jest odpłatna. Z paroma wyjątkami. Zasady wynagradzania za pracę ustala się w porozumieniu zawieranym przez dyrektora zakładu karnego lub w umowie zawieranej przez skazanego. Przy skierowaniu skazanego do prac administracyjno-porządkowych na terenie zakładu karnego, wynagrodzenie za pracę ustala dyrektor tego zakładu.
Wynagrodzenie powinno odpowiadać co najmniej ustawowej płacy minimalnej za przepracowanie pełnego miesiąca w pełnym wymiarze czasu pracy.
Niestety z wynagrodzenia za pracę przysługującego skazanemu potrąca się 7% na cele Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej oraz 45% na cele Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych oraz Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy.
Natomiast przypadającego skazanemu wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i ww. potrąceń na Fundusze Państwowe, wolne jest w każdym czasie od egzekucji 60%. Czyli z 48% wynagrodzenia otrzymywanego przez skazanego lub aresztowanego jedynie 60% nie może mu lub jej być zabrane. Co daje 28,8% wypracowanego wynagrodzenia. Trochę słabo.
I w tym miejscu zapał Mariana do pracy nieco osłabł:-) A miało być jeszcze „lepiej”.
PRACA NIEODPŁATNA
Osadzeni mogą być kierowani do pracy nieodpłatnej. Wyjątkami od pracy odpłatnej są:
prace porządkowe oraz pomocnicze wykonywane na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, a także prace na cele społeczne na rzecz:
- samorządu terytorialnego;
- spółek i przedsiębiorstw samorządu terytorialnego;
- spółek i państwowych przedsiębiorstw;
w wymiarze nieprzekraczającym 90 godzin miesięcznie.
W zamian za wynagrodzenie za pracę osadzonym lub aresztowanym może być przyznana nagroda regulaminowa.
STAŻ PRACY
Na szczęście praca odpłatna świadczona w ramach odbywania kary pozbawienia wolności, czy też aresztu tymczasowego, zalicza się do okresu pracy, od którego uzależnione są uprawniania pracownicze , w tym zabezpieczenie emerytalne i rentowe.
To wszystko i „chęć zajęcia czymkolwiek głowy” przez czas spędzony w jednostce penitencjarnej przekonały Mariana, że będzie starał się o zatrudnienie.
Zdjęcie udostępnione dzięki uprzejmości autra Nate Johnston na Unsplash.
************************************
Zapraszam Cię do zapoznania się z pozostałymi wpisami na blogu:
PRACA ADWOKATA W CZASIE EPIDEMII
PONOWNE ZAWIESZENIE KARY?JUŻ SIĘ NIE DA.
Do odsłuchania znajdziesz tu również podcast „Krąg przestępstwa” oraz podcast prowadzony wspólnie z adw. Danielem Anweilerem „Anatomia przestępstwa:
KRĄG PRZESTĘPSTWA #10 OBROŃCA OSOBY ARESZTOWANEJ
CO GROZI ZA LEKCEWAŻENIE KWARANTANNY …
Dzień dobry!
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }